Drodzy Przyjaciele;
Minęło już sporo czasu od ostatniego listu. Miesiąc październik jest dla nas szczególny, gdyż jest poświęcony Maryii. Gdy patrzymy na poszczególne dni w tym miesiącu to widzimy w dniu 07 października święto NMP Różańcowej, czyli właściwie Królowej Różańca, która scala rodziny i narody. W tym roku przypada również 100-rocznica objawień fatimskich, gdzie Maryja wskazuje na różaniec jako narzędzie modlitwy i miłości pomagające nam w nawróceniu , oraz w przybliżeniu do źródła miłości, do Jezusa. Ostatnie objawienie fatimskie z 13 października 1917 roku wskazuje na obecność Boga w naszym życiu, który osusza nasze łzy i przenika światłem, ofiarując nam radość dzieci Bożych, tak jak to było przy znaku „tańczącego słońca”.
Łączyłem też się z Wami w „różańcu do granic”, który tak naprawdę zamienił się w różaniec bez granic, albo ponad nimi:). W miesiącu październiku modlimy się rozważając tajemnice różańca w naszej parafii św. Józefa w Kairze. Każda z tych tajemnic jak ikona, w którą się wpatrujemy przybliża nas do bycia w drodze z Jezusem i Maryją. Dzięki rozważaniu 20 tak różnych tajemnic w 4 częściach różańca możemy na nowo odkrywać poszczególne etapy życia Jezusa i Maryi, które wkraczają również w nasze życie i naszych rodzin. Mam nadzieję, że modląc się za Wasze Rodziny również pamiętacie o mnie jako części tej poszerzonej rodziny, która przez modlitwę przekracza kolejne granice.
Różaniec, który był w pewnym sensie substytutem 150 Psalmów, dziś sam jest pięknym sposobem zbliżenia do ludzi i Boga. Gdy w 1571 r. papież Pius V prosił o tę modlitwę w obawie o zagrożeniu inwazją imperium ottomańskiego, to większość katolików łączyła się w różańcu, a 07 października inwazja wojsk tureckich została odparta w bitwie pod Lepanto. Być może dzisiaj jeszcze nie widzimy bezpośredniego zagrożenia, ale różaniec wzywa nas do zmiany sposobu życia na wzór św. Rodziny, abyśmy wraz z nią mogli pokonać burze i kryzysy rodzinne.
Dla mnie osobiście jest to szczególny rok, gdyż 29 października przypada 50 rocznica ślubu moich Rodziców. Nie będę mógł być z nimi osobiście, ale będę z nimi się łączył w modlitwie. Każda modlitwa, a szczególnie wspólnotowa umacnia nas i dodaje nowej energii. Tak jak łączę się z Rodzicami tak łączę się też z Wami przygotowując się do Niedzieli Misyjnej (22.10) i tygodnia misyjnego.
Hasło a właściwie słowa Jezusa, które nam towarzysza to „Idźcie i głoście.” Moment w którym zostaliśmy misjonarzami to czas naszego chrztu świętego, ale każdy z nas jest powołany do odkrywania swojej misji, która niekoniecznie musi być gdzieś daleko w Afryce … a być może jest w domu, w szkole, w pracy … a może wychodzi już poza koło najbliższych znajomych i przyjaciół.
Matka Boża otrzymując specjalną misję i powołanie przekazane przez Archanioła Gabriela nie zatrzymała się tylko na swojej misji, ale dzieliła ją z najbliższymi, a szczególnie ze swoją krewną Elżbietą. W późniejszym okresie jej misja była złączona z misją Jezusa i do niej nas Ona zaprasza.
Jak wiecie sytuacja w Lainya w Sudanie Płd. nie pozwoliła jeszcze na powrót moich parafian do swojej ziemi i domów, ale mam tak nadzieję, iż w końcu nastąpi ten upragniony moment. Niektórzy Polacy przebywali na uchodźcwie wiele lat, co było spowodowane zaborami i okupacją naszego kraju. Doświadczenie zsyłek, obozów pracy czy niemożności powrotu do kraju powinno nas zbliżyć w modlitwie i różnych formach solidarności również z Sudańczykami Południowymi. Na razie przebywam w Egipcie i uczę się j. Arabskiego.
Egipt jest specyficznym miejscem do którego chronił się Izrael czy św. Rodzina. Do dzisiaj w parafii św. Józefa w Kairze, w której przebywam jest wielu uchodźców z Erytrei, a w kolejnej Najświętszego Serca Jezusowego mamy uchodźców z Sudanu Płd..
W Egipcie od czasów św. Marka liczba chrześcijan rosła, aż do czasu ekspansji islamu. Obecnie chrześcijanie stanowią 10% ludności Egiptu. Jest to jeden z bardziej tolerancyjnych krajów muzułmańskich, jednakże od 2011 r. mamy nasilenie kolejnych zamachów głównie na kościoły koptyjskie. Od grudnia zeszłego roku mieliśmy zamachy w Kairze oraz, Tantcie i Aleksandrii ( w Niedzielę Palmową), zabójstwo pielgrzymów w Prowincji Minya (około 200 km od Kairu), oraz prześladowania chrześcijan na Synaju. Parę dni temu został zaatakowany na przedmieściach Kairu jeden z kapłanów koptyjskich. W wyniku odniesionych ran zmarł, a towarzysząca mu osoba została zraniona. Jak widzicie Wasza modlitwa jest potrzebna, gdyż przemoc rozprzestrzenia się w różnych stronach świata. Papież Franciszek będąc w kwietniu Egipcie mówił, iż każdy ekstremizm jest nie do zaakceptowania oprócz ekstremizmu miłości.
Tej miłości sobie i Wam życzę, abyśmy tą miłością, która rozpoczyna się w naszych rodzinach i wspólnotach mogliśmy wychodzić dalej i przekraczać kolejne granice.
Niech nadchodzący Tydzień Misyjny będzie promieniującą iskrą miłości i Bożego Miłosierdzia,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz